Ośmiostopniowa ścieżka jogi

Ośmiostopniowa ścieżka jogi

Ashtanga yoga- znaczy ośmiostopniowa ścieżka. Zdefiniowana, uporządkowana i ogłoszona przez Patanjalego w Yoga sutrach przeszło 2000 lat temu nauka jogi składa się z ośmiu części…

Korzenie jogi są związane z tradycją hinduistyczną, z terminem joga można zetknąć się w pochodzących z przeszło 2500 lat temu Wed. W powstałej na przełomie II i III w.p.n.e Bhagavadgicie Kriszna instruuje Ardżunę, w jaki sposób osiągnąć zjednoczenie ze swoja naturą, jaźnią. Według niektórych źródeł nauka jogi jest znacznie starsza i pochodzi z okresu przedwedyjskiego. Około II, III w.n.e nauki jogi zebrał, usystematyzował i wyłożył zwięzłej formie podzielonych na cztery części 195 aforyzmów wielki mędrzec tamtych czasów – Patanjali.

Jego dzieło Yoga – sutry jest podstawowym tekstem źródłowym, opisującym metodę, w jaki sposób każdy człowiek może rozwinąć siebie i osiągnąć jedność na drodze Ashtanga yogi – ośmiostopniowej ścieżki jogi.

Późniejsze teksty źródłowe: Yoga- vasisthra, Gheranda- samhita, Siva- samhita, Hathayoga pradipika i inne rozwijają i opisują różne praktyki jogiczne. Istnieje wiele szkół i tradycji przekazu. Jogę można praktykować niezależnie od wyznawanej religii, filozofii etc. Jest to uniwersalny sposób pracy nad sobą.

Zdefiniowana, uporządkowana i ogłoszona przez Patanjalego w Yoga sutrach przeszło 2000 lat temu nauka jogi składa się z ośmiu części:
1.YAMA – podstawowe zasady moralne
2.NIYAMA – podstawowe założenia indywidualnej samodyscypliny
3.ASANA – pozycje jogi
4.PRANAYAMA – kontrola oddechu
5.PRATYAHARA – kontrola, panowanie nad zmysłami
6.DHARANA – koncentracja
7.DHYANA – medytacja
8.SAMADHI – owoc praktyki, stan nadświadomości

Rozwijanie praktyki powinno przebiegać stopniowo, łącząc poszczególne elementy. B.K.S Iyengar osobom prowadzącym normalne życie świeckie w społeczeństwach zachodnich poleca rozwój czterech pierwszych stopni jogi. Umacniać się w moralnym życiu, samodoskonalić, zachować dyscyplinę, praktykę asan i pranayamy. Pozostałe części: powściągniecie zmysłów, koncentracja, medytacja i stan samadhi wynikają z osiągnięcia perfekcji w pierwszych czterech.
YAMY I NIYAMY – uniwersalne zasady moralne, wskazówki dotyczące samodyscypliny i samodoskonalenia są niezbędnym fundamentem właściwej, przynoszącej korzyści praktyki. Rozwijanie w sobie 5 yam i 5 niyam pozwala żyć w zgodzie i harmonii z otoczeniem.

ASANY – pomagają w rozwijaniu samoświadomości, oczyszczają ciało na fizjologicznym poziomie, dają siłę i zdrowie. Właściwa praktyka daje poczucie równowagi, odblokowuje ciało, uwalnia napięcia. Jest sztuką samoobserwacji, poznawania własnych ograniczeń i pracy z nimi na fizycznym poziomie – przygotowuje do pranayamy.

PRANAYAMA – ćwiczenia oddechowe integrujące ciało i umysł. Kontrola i różne sposoby oddychania dopełniają proces samooczyszczania i usuwania napięć z ciała.

„Praktyka Pranayamy powinna nastąpić po osiągnięciu mistrzostwa w asanach” ( Yoga Sutry. II, 49)

YAMA – 5 podstawowych zasad moralnych
ahimsa – niekrzywdzenie, nie używanie przemocy
asteya – niekradzenie
satya – prawda, życie w prawdzie
brahmacarya – wstrzemięźliwość
aparigraha – niegromadzenie

NIYAMA – 5 podstawowych założeń indywidualnej samodyscypliny
sauca – czystość
santosa – zadowolenie, spokój
tapas – zapał, wytrwałość, wysiłek
svadhaya – obserwacja, badanie, samokształcenie
isvara pranidhana – oddanie się, zrzeczenie